بازگشت
ساختارنظام سیاسی کشوربه نظرخواهی مجدد مردم نیاز دارد
انجنیر: خلیـل الله روًوفـی انجنیر: خلیـل الله روًوفـی

چندی پیش مطلبی نوشته بودم درمورد ضرورت تغییر، درساختار نظام دولتی، ازسیستم ریاستی به پارلمانی، آنچیــزیکه پس ازکنفرانس بن، درلویه جرگهً نمایشی اضطراری بمثابه یک ساختارتحمیــل شده، به شیوهً امریکائی، بدون آنکه آرای ملت ویا شرایط جغرافیای درهـم شکستهً افغانسـتان درآن مطرح نظرمیبـود، ازطرف همین لویه جرگهً عنعنوی، بی هیـچ  تعمق سیاسی، طوطی واربه تصویب رسید. کاریکه درطول تاریخ همین اجماع مفتخوارجامعه واربابان طرفدارحاکمیت  زیرنام لویه جرگه ها بوده است که فقط به اقتـدارنظامهای برسرقـدرت چشم طمع دوخته، منـافع ملی وحقـوق شهـروندی فرزندان اصیل این سرزمین را همیشه قربانی اهداف سیاسی نظامهای استبدادی نموده اند.

واینک امروزبازهم، برپائی چنین لویه جرگهً تاریخ زده، بامصرف ملیونها دالر، به گوشها زمزمه میشود که چه سیاهـــه هائی را سپیـد جلوه خواهند داد وچه بسا خواستهای یک اقلیت حاکم را برسرنوشت ملت تحمیل خواهند کرد.

 

من درآن مقالهً خود با ارایهً جنبه های مثبت ساختارپارلمانی درمقایسهً ریاستی که درشرایط بحرانـــزای کنونی افغانستان به آن ضرورت مبرم احساس میشود، اشاراتی داده بودم تا، جناب کرزی درلویه جرگهً عنعنوی خود که درآینــدهً نزدیک برگزارخواهد شد، بایک خود گذری شجاعانه، لا اقل مجال دهند که بخاطرزدودن بحران وفساد دولتی ورسیدگی خوبتـر به قضایای امنیتـی کشور،  تغییــرساختارنظام دولتی، به آرای ملت گـذاشته شود، تا باشـد ادارهً کشورازفـــرد محوری به حکومت پارلمانی چهره بدل کند. ساختاریکه دران نخست وزیر، درترکیب یک کابینهً کاری ومسوًول، بمثابه یک بازوی  قوی دولت، از مهار خود سریهای مافیائی ، فساد وناامنی در مملکت جوابگو باشد.      

مگریکی ازفرهیخته گان قلم، که مطلب را مرورکرده بود بمن نوشت :

 دوست عزیز! مضمون تان، مسًـلهً سرنوشت سازی را مطرح ساخته است که بخاطراصلاح نظام ونجات ازاستبـداد خود کامگی تک فردی، دست کم ساختار پارلمانی را پیش کش کرده اید.

اما چه بسا که، با ساده نگری سیاسی، وقت تانرا ضایع میکنیـد، زیرا متـن ومحتوای نوشتهً شما درشرایط پرتشنج امروز  که یک حلقهً دست نشاندهً خارجی، نقب زنیهای مرموزسیاسی را به عنوان ستراتیژی مصالحه، آنهم به نفع بیگانگان در  محورکاری خود جا داده وشب وروزبه آن دلمشغولی دارند، هرگزنمیتوانددرگوش آقای کرزی ویا این تیم تصمیم گیرندهً ارگ نشینانش، راه پیدا کند و یالااقــل جزئی ترین تکانه و انگیزه یی را، درمسوًولیت پروری آنها برجا گذارد.

 

 بحران فاجعه وحوادث دگرگون کنندهً قومی ونژادی، درارتباط باطالبان وقراردادهای پشت پرده با اسلام آباد ودستیـازی دستگاه استخباراتی پاکستان به عمق ستراتیژی منطقه وافغانستان، دیگربحدی عمیــــق گردیده است که انفجارجغرافیـــای منطقه وسرانجام برنامهً تجزیه کشوررا بدنبال خود میکشد. بناءً مسًلهً تغیـرساختار نظام هرچند حیاتیست اما ازنظرارکان نظام، نه تنها بیهـوده تلقی میگردد بلکه به سخـره نیزگرفتــه میشود وبه یقین که میگویند ما درفکــرچی ؟ واین نویسندگان بیچاره وبیخبرازرازهای سیاسی پشت پردهً ما، درغم چه چیزها روزگذرانی میکننـد.  بگـذارهرچه مینـویسند بنـویسند، تا عقـده های دل خودرا خالی کنند  آنها نمیتوانند به فرمودهً پروفیسورسیاف، با خدا داده گان ستیزه کنند. تنها همیـن ما ارگ نشینان خواهیم بود که درسایهً جناب رئیس جمهور، به مقـدرات کشوررسیدگی کرده صلح را یکجا با برادران طالب، در مساعی با رهبران تاجک تبار واهل تشییع، درین سرزمین برقرار خواهیم ساخت.

 

دیدم که این نویسندهً خوب ما، واقعاً قضایای روزرا درعمق سیاستهای لجام گسیختهً ارکان رهبری دولت همه جانبــــه به تحلیل گرفته وبادردی که روانش را می آزارد، آنرا به سایرقلم بدستان عرضه کرده است. اما ازجانب دیگرمیبینیم که در شرایط  بد فرجام کنونی اگرهمین شاعـران ونویسندگان منتقـد، چیزی ننویسند وفریادی را که با آرمانهــای سوختهً مــردم پیوند مستقیم دارد، از سینه برون نکشند وقادرنباشند که این قطره قطره فریاد هارا به موجهای سرکش دریا تبدیل نمـایند، پس چه کاری باید کرد؟ خاموش نشستن وآه  و افسوس کشیدن ویا به گفتهً جناب افراسیاب، منتقد ادبی ، هرروزهمـان آیه های کریمه را برجنازهً هر میت خواندن، هم رسالت مارا برخاک می نشاند.

درست است که امروزدولت آسیب دیدهً آقای کرزی بااینهمه ستراتیـژی دگرگون کنندهً خود، به مسایلی مصروف است که  دربرابرآن، اصلاً سیه بختی مردم، بحران ویرانگرداخل نظام وحتا استقلال وحاکمیت ملی، بمثابه موًلفــه های دست دوم گرفته میشوند.

 

امروزدرتشنـج انفجارکننـدهً که میان سه قــوهً اجرائی، قضائی وقانون گزاری درجریان است ملت وحتا جامعـهً جهانی را بهت زده ساخته است،  قانون بمثابه یک عنصرگنگ و مظلوم،  بیک ابزارسیاسـی عرض وجود کرده ، هـرارگان و هـر مرجع قـدرت، متن ومحتوای آنرا به نفع خود تعبیـروتفسیر میکننـد وبا صدها نوع چالش ونیرنگ و توطیهً زور وقدرت، اهداف فــرا قانونی خودرا در جامعهً استبداد زده وپراگندهً ما، برکرسی قانونیت، بحق جلوه  میدهند !!!

 

بحران ازچارسو مردم را درتنگهً اضطراب وبی باوری فروبرده است. ازیکسو قتـلهـــای عام انتحــاری وویرانـی کشور که همین یک روزپیـش نوبت انهـدام وبه آتش کشیدن هوتل زیبای اینتر کنتینانتال،  بدست تروریستان معلوم الحال، عملی گردید وکابل راتکان داد، همان هـــوتل با شکوهـی که درحقیقت عزت وآبروی پایتخت کشور بشمارمی آید، بشکل سخت بیرحمانه به خاک وخون کشیده شد وآبروی یک بنای تمدنی، درصاعقــهً آتش وخمپارهً آنها به تباهـی نشست و باز دیده شود که درنوبت بعدی، آماج این مصیبت، بکدام استقــامتی تنـوره خواهـد کشید.                                                   ازسوی دیگردرگیریهای  فاجعه بارسیاسی دربین قـوای ثلاثـهً دولت که سرانجام حضور فزیکی وقانونی این هـرسه رکن مهم، دیگرمشروعییت خودرا درپیش مــردم وانظاربین المللی ازدست داده اند، اوضاع جاری را درکشور به قیامتی تمام عیار مبدل ساخته است.

آنگــونه که ازاوضاع برمی آید ایجاد اینهمـه جنجالهـای هسـتی برانداز، فقـط ازتشکل محکمهً عالی ویژهً انتخابات آغـــاز گردیده است که نظربه فرمــان رئیس جمهور، پا به عرصهً فعالیت گـذاشت. برانتخابات وکارکردهــای کمیسیون مستقــل انتخابات مهرباطل زد واینک یک سردرگمی ویک غایلهً خطرناکی، درارتباط با پارلمان وشکست شیرازهً نظام را، در جامعهً فقرزده وگم کرده سرنوشت افغانستان، بوجود آورده است.

هرچند آقای کرزی با یک اشارهً عادی میتوانست این محکمه را ملغا اعلان کرده و بحران را پایان بخشد، چنانچه چنـدین بارهم این وعـده را به نمایندگان ملت سپرده بود، مگرمعلوم شد که روی اهــداف خاصی که میبایست بمانند دستگاه قضا، پارلمـان رانیززیرسلط وارادهً خود قرارداده باشد، تا هنـوزدرحل این منازعات سیاسی، دست بکار نگـردیده و خامــوشی اختیارکرده اند.

 

درحادثهً سخت المناک یورش انتحاری، به هوتل اینترکنتینانتال درقلب پایتخت که هیچگونه بیداری مسلکی و تدابیر پیش گیــرانهً امنیتی درآن ملحوظ نبوده وتروریستان بااین سادگی خودرابه درون هوتل رسانده وهمه جا را به آتش ورگبـــــار کشیدند، سخت ترین ضربهً اقتصادی ومعنوی یی بود که مغزوروان هرانسان پاکنهـاد این وطن را به تکان آورد.همزمان باآن وقتیکه مسًولیت این جنایت را سخنگوی طالبان بردوش گرفت، دیگرزبانهای یک عدهً کرسی نشینان طرفدارآنها لال گردید که اظهارکنند، این کارطالبها نیست، این کارحلقات خارجی است.

 

آقای اشرف غنی احمدزی مسوًول برنامهً انتقــال، بدون آنکه ازتروریستان نامی ببـرد وبدون اینکه درین مصیبت خونبار با هموطنان بیگناه ما غمشریکی نشان دهد بسادگی میگوید، دشمنان ما هرگزنمیتوانند برنامهً انتقال امنیت رامختل سازند. ما باهرنوع قربانی، این پروسه را به کامیابی میـــرسانیم.  بلی قربانی را کیها باید متحمل شوند وکیها باید ازین معـاملات بزرگ، سود های کلان سیاسی وپولی را ازان خود سازند.

جالبتر اینکه درین حملهً مرگبار، که ناکارائی وضعف نیـــروهای امنیتی، آنهم درآستانهً انتقــال مسوًلیت، بصورت جـدی مطرح میشود ودرین تهاجم انتحاری انسانهای بیگناه به گلوله بسته میشوند ویک بدنهً این هوتل زیبا بکام آتش فرو میرود تا آنکه بکمک چرخبالهای ناتو سه فرمانده تروریستان که درطبقهً بالائی هـوتل موضع گرفته بودند ازپا درآورده میشـوند  بی، بی، سی زیرعنوان درشتی مینویسد : نیروهای امنیتی، هتل اینترکنتینا نتال را ازوجود طالبـان پاکسازی کردند. بلی، همینگونه است که باید گفت :

 

                                               زرفــــرستادن محمـــــود به آن میمــــــاند

                                               نوشـدارو که پس ازمرگ به سهراب رسید

  


July 3rd, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات